Padişah olmak ve üç karısı olmak için aktif erkek arzusuna rağmen, Osmanlı hükümdarlarının hayatı o kadar kıskanılacak değildi.
kız seçimi
En ünlü ve çok sayıda harem, Osmanlı İmparatorluğu’nda beş yüzyıl boyunca varlığını sürdürdü. Padişahların her biri sarayda yaklaşık 1000 cariye tuttu ve koleksiyonlarını güzel kızlarla sürekli güncelledi. 12-15 yaş arası köleler, harem hadımı tarafından köle pazarlarında satın alındı. Yabancı topraklara baskın yapılırken gençler yakalanır ve vezirler ve soylular onları hediye olarak hükümdara getirirdi. Akrabalar bazı kızları gönüllü olarak verdiler, onlara mutlu bir kadın payı dilediler: Osmanlı İmparatorluğu’nda haremde yaşamak prestijli kabul edildi. Sultan’ın sarayının kadın yarısı, esas olarak esmerler – yüzde 87, geri kalanı – sarışınlar tarafından doldurulan bütün bir krallıktır. Orta Çağ’da kızıl saçlı kızlar kirli kabul edildi. Daha önceki yüzyıllarda, Kuzey Afrika’dan siyah kadınlar ödüllendirildi.
İslam’ın kabulü bir ön koşuldu, bu yüzden tüm kızlar Kuran okudu. En güzel ve yetenekli olanlara laik okuryazarlık öğretildi: güzel edebiyat, edebiyat, şiir, hat sanatı, mahkeme görgü kuralları. Cariyenin dans edebilmesi, bir müzik aleti çalabilmesi ve el işi yapabilmesi gerekiyordu. Profesyonel bir baştan çıkarıcı olmak, bir köle için başarının anahtarıdır. Binlerce kişi arasından fark edilmek için güzellik yeterli değildi, olağanüstü yeteneklerle dikkat çekmek gerekiyordu, ancak o zaman başarı ve kariyer basamakları sizi bekliyordu. Sonuçta, bir kadının haremdeki konumu, cetvele olan yakınlık derecesine bağlıydı. Güçlü cariyelere aşk bilimi öğretildi: bir erkek nasıl memnun edilir. Hükümdarın yatak odasına girenler, iyi maaş ve daha geniş dairelere sahipti.
Herhangi bir devlette olduğu gibi, sarayın da kendi hiyerarşisi vardı. Haremdeki ilk kişi, hükümdarın annesi Valide Sultan’dır, kızları elden çıkarır ve gece için bir cariye seçer. Valide Haseki’den (daha sonra Kadyn Efendi olarak anıldılar) sonra ikinci en önemli eşleri, düzeni sağlamasına yardımcı oldu. Tüm bu başlıklar, popüler TV dizisi “Muhteşem Çağ” dan biliniyor.
Dokuz yıl haremde hizmet ettikten sonra, efendinin yazılı rızasıyla bir kadın özgürleşebilir ve özgürleşebilirdi. Bu tür “mezunlar”, Osmanlı soyluları için arzu edilen eşlerdi. Mahkemeye yakın olanlar, bir erkeğe mükemmel bir yetiştirme ve saygılı tavırla bir güzellikle evlenmeyi hayal ettiler.
Kızlar esneklik ve narinlik açısından izlendi, bu nedenle her gün aktif dersler yapıldı. Her şeyden önce, bunlar incik ve bileklerde metal bilezik şeklinde ağırlıkları olan danslardı (20’den fazla tür). Güç tükenene kadar zaman zaman taşındık. Parklarda yürümek ve oyun oynamak da cariyeleri iyi durumda tutuyordu. Hırs ve çeviklik, örneğin eşarplı bir oyunda test edildi. Kız elinde bir parça ile kaçtı, geri kalanı onu yakalamaya ve imrenilen ödülü almaya çalıştı. Ganimet kimdeyse günün kraliçesi oldu, masaj ve banyo bu unvana bağlandı. Böyle bir ödül çok arzu edilirdi, çünkü her gün yüzmek mümkün değildi ve masaj sadece geceyi ustasıyla geçirecek olan kıza verildi.
Belki de “daha sık ye, ama daha az ye” diyeti de haremde icat edildi. Padişahın cariyeleri, her iki saatte bir, bir seferde 250 g’dan fazla olmayan küçük porsiyonlarda günde yedi kez yediler. Bu nedenle, yemek küçük bir kapta, kaselerde servis edildi. Aç karnına fermente bir süt içeceği, bir çeşit kefir veya yoğurt – ayran içtiler. İki saat sonra otlar veya aromalı otlar ile servis edildi ve ana yemekler sebze, meyve, tavuk, haşlanmış yumurtaydı. Ardından kuru üzüm ve hurma ile gurme kahve. Ayrıcalıklarına rağmen, cariyelere üçüncü kahvaltı için “siyah altın” ikram edildi. Çift sayılar üzerine taze meyve, tek sayılar üzerine kuru meyve eklendi. Bu arada, saray surlarının dışında, 19. yüzyıla kadar Türk kadınlarının kahve içmesi yasaktı. Öğle yemeğinde baklagillerden veya sebzelerden yapılan çorbalar ikram edildi. İkinci öğle yemeği için – beyaz peynir, zeytin ve otlar ile deniz ürünleri. Akşam yemeği için – meyve ve gece için – ayran. Kızlar yıllarca tatlı ve hamur işleri yiyemediler, çünkü tatlı sadece gece için sahibinin yatak odasına gidecek olana bağlıydı. Bazıları oraya hiç gitmedi.
Çok sayıda oğulları ve anneleri arasındaki iç çekişmeyi dışlamak için harem içindeki demografik durumun izlenmesi gerekiyordu. En büyük oğul, tahtta ilk hakka sahipti ve azalan sırayla. Anneler arasındaki mücadele ciddiydi, padişahın eşleri ve erkek çocukları entrikaların kurbanı oldu. Doğum kontrolü için hayvan bağırsağından veya balık derisinden yapılmış prezervatifler vardı. Ama elbette her şeyden önce kadınları korudular. En korkunç şey, rahim ve yumurtalıkların alınmasıdır, ancak bunlar istisnai durumlardır. Temel olarak, cariyeler farklı tipte tamponlar kullandılar: nar ve pamuk hamurundan esrar ilavesiyle; bal ve timsah dışkısına batırılmış pamuk; kurşun tuzlarından etkisiz kaynaşmalar ve tehlikeli merhemler; kulak kiri ile hayvan dışkısı karışımı. Bütün bu yöntemlerin padişah eşlerinin kadın sağlığı üzerinde çok olumsuz etkisi olmuştur.
Aşk gecesini geçirme yasağı da vardı. Ay takvimine göre ayın ilk, 15 ve son günlerinde adet gören bir kadına dokunmak, onunla sevişmek yasaktı. Eylem sırasında partnerin cinsel organına bakmak imkansızdı, bunun için padişah onun haysiyetini bir peçe ile kapattı. Grup eğlencesi yasaktı, iki kadınla aynı yatakta yatmak bile günahtı. Ancak modern erkeklerin dikkat edebileceği şey, harem seksinin yiğitliğidir. Bir kadını tatminsiz bırakmak ve şefkatsiz bir ilişkiye başlamak Vladyka’ya layık görülmedi. Tüm süreç boyunca kadın sevildiğini hissetti ve erkeğin ilgisinden mahrum kalmadı.